کد مطلب:270707 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:150

دوران ائمه به سه دوره تقسیم می شود
آن ها در یك دوره، اصل دین را حفظ كردند. [1] و در دوره دیگر ـ عصر صادقین (علیهما السلام) ـ به تبویب اصول و تفصیل حقایق دین پرداختند، و در دوره سوم، كه با امام رضا (علیه السلام) شروع می شود، به نشر دین و پالایش آن از دسیسه ها و افتراها پرداختند. بدیهی است كه با شهادت حجّت یازدهم دوران حُجَج ظاهر پایان می یابد.

ائمه (علیهم السلام) سنگ بنای دین را در این سه دوره متوالی محكم كردند، و اصول نظام های دین را القا نمودند. ولی مردم دیگر، تحمل و ائمه (علیهم السلام) را از دست دادند و به انحطاطی رسیدند كه به تعبیر حضرت علی (علیه السلام) باید حیوانات را به آن ها تشبیه كرد. این برخوردها و عداوت های بی شمار و فاصله گرفتن از امامان، تا آن جا است كه وقتی بنی امیه سقوط می كنند، مردم به جای بازگشت به خانه جانشینان رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم)، به بنی عباس روی می آورند.


[1] اين كلام از امام حسين (عليه السلام) است كه: «ان لم يستقم دين محمد الاّ بقتلي فيا سيوف خذيني».